wind hunters squadron

sbi...23

Honda CB600 Hornet zadebiutowała na rynku w roku 1998 i z miejsca zyskała sobie szerokie grono sympatyków. W dotychczasowych publikacjach zaprezentowaliśmy wszystkich jej najpoważniejszych konkurentów czyli Bandita 600 oraz Fazera 600, z którymi Szerszenia łączy nie tylko docelowa grupa odbiorców, ale także filozofia jaką kierowano się przy jej konstruowaniu.

Rok 1998 to nie tylko rok prezentacji CB600, ale także moment wprowadzenia do sprzedaży przez Yamahę modelu FZS600 Fazer. Aby w owym czasie przyciągnąć klientów należało się jakoś określić i wyróżnić swój produkt. Honda postawiła na coraz popularniejszy w obym czasie nurt „streetfighter” i w takim sosie podano nowy produkt klientom. Duże ogumienie, mocno wyeksponowany silnik, podciągnięty do góry układ wydechowy oraz brak owiewek to najlepsze na to dowody.

Podobnie jak w przypadku konkurentów Honda nie projektowała nowej maszyny od podstaw tylko sięgnęła do swych magazynów po sprawdzone elementy. Silnik, hamulce, koła, elementy zawieszeń oraz wiele innych drobiazgów znane już było z poprzednich modeli Hondy. W Hornecie wszystkie te prefabrykaty skomponowane zostały w spójną całość stanowiącą dynamiczny motocykl przeznaczony do jazdy w mieście.

Modyfikacje

Po swym debiucie w 1998 roku motocykl był systematycznie modyfikowany. Już w sezonie 2000 w Hornecie zmieniono przede wszystkim rozmiar przedniego koła z 16 calowego na 17 calowe. Modernizacji poddano poza tym układ hamulcowy, układ zapłonowy oraz detale plastikowych osłon. Odnotować również należy wprowadzenie modelu z owiewką określanego symbolem CB600F.

Dalsze udoskonalenia dosięgły modelu na rok 2003. Najbardziej widoczna jest zmiana stylizacji motocykla na bardziej „kanciastą”. Okrągłości znane z poprzednich roczników ustąpiły ostrym i zdecydowanym liniom nadającym motocyklowi znacznie bardziej agresywny charakter. Długo oczekiwaną zmianą było zwiększenie pojemności zbiornika paliwa, niestety zaledwie z 16 do 17 litrów. Nowy model otrzymał zmodernizowaną przednią lampę, nowe wskaźniki i lusterka wsteczne oraz zaopatrzony został we wbudowany fabrycznie immobilizer Hondy HISS. Waga motocykla wzrosła o 2 kg w porównaniu do poprzedniej wersji.

Kolejne zmiany przyniósł rok 2005. Szerszeń wyposażony został w widelec typu USD, zmieniono zupełnie zestaw jego przyrządów oraz odświeżono stylizację motocykla. W takiej właśnie postaci możemy nabyć dziś Horneta.

Przeznaczenie

Produkt Hondy nigdy nie aspirował do miana jednośladu wielofunkcyjnego, nawet jeżeli producent przygotował dla swego dziecka akcesoria mające ułatwić jego turystyczne i sportowe wykorzystanie. CB600 najlepiej sprawdza się w mieście i do takiego wykorzystania predestynuje ją dynamiczny silnik, zwrotność i łatwość manewrowania. W końcu mamy tutaj do czynienia z fabrycznym streetfighterem. To chyba także z tego względu wysoko poprowadzony tłumik i małe siedzenie dla pasażera raczej nie są zaprojektowane z myślą o dalekich letnich wyjazdach we dwoje.

W Polsce, jak zresztą w wielu innych krajach Europy Zachodniej, Hornet zapadł w pamięci motocyklistów jako sprzęt... wyścigowy. Stało się tak dzięki utworzeniu przez Hondę klasy wyścigowej Hornet Cup, gdzie po niewielkich modyfikacjach motocykla zawodnicy-amatorzy mogli stanąć do jak najbardziej profesjonalnej rywalizacji na torze. Hornet Cup nie utrzymał się do dnia dzisiejszego w rozkładzie jazdy Motocyklowych Mistrzostw Polski, ale dzięki niemu o CB600 zrobiło się głośno.

Silnik

Źródłem napędu Szerszenia jest zmodyfikowany silnik pochodzący z modelu CBR600F ’95. Zmiany jakie producent dokonał w tym silniku to przede wszystkim zastosowane gaźników o mniejszej średnicy gardzieli, dzięki czemu poprawie uległa charakterystyka silnika w dolnym i średnim zakresie obrotów. Takie modyfikacje pociągają za sobą oczywiście zmniejszenie mocy maksymalnej, ale tej ciągle pozostało wystarczająco dużo aby CB600 był bardzo dynamicznym pojazdem. W silniku Horneta pojawił się układ dopalania spalin świeżym powietrzem tłoczonym do kanałów wylotowych.

Efektem końcowym wszystkich zmian jest jednostka napędowa osiągająca moc 96 KM przy 12000 obr/min oraz dysponująca momentem obrotowym 63 Nm przy 9500 obr/min. Na uwagę zasługuje tutaj fakt, ze silnik Horneta legitymuje się bardzo wysokim, jak na swoją klasę pojemnościową, momentem już od 3000 obr/min.

Silnik zespolony jest z sześciostopniową skrzynią biegów, identyczną jak w CBR600F. Wielotarczowe mokre sprzęgło sterowane jest linką.

Zawieszenie

Nawet najlepszy silnik nie będzie dawał przyjemności z jazdy, jeśli jego możliwości nie pozwoli wykorzystać kiepskie zawieszenie. Wiedzieli o tym także konstruktorzy CB600 i dlatego motocykl ten nie rozczaruje swego użytkownika. Zainstalowany z przodu widelec teleskopowy ma sporą jak na owe czasy średnicę rur nośnych 41 mm. Niewątpliwym minusem w budowie tego podzespołu jest brak możliwości regulacji choćby napięcia wstępnego sprężyn.

Tylne zawieszenie motocykla to dwuramienny aluminiowy wahacz podparty na centralnym elemencie resorująco-tłumiącym. Tutaj mamy do dyspozycji możliwość regulacji napięcia wstępnego sprężyny.

Ciekawostką jest, że rozmiar kół i ogumienia jaki został zastosowany w nowym motocyklu był analogiczny jak w ówczesnym modelu CBR900RR. Stąd właśnie tylne koło zaopatrzone jest w oponę o rozmiarze 180/55 ZR17. Przednie koło miało mało standardowy dla motocykla użytkowego rozmiar 130/70 ZR 16. O ile w sportowej CBR900RR takie rozwiązanie można wytłumaczyć chęcią poprawy zwrotności, to w motocyklu użytkowym bardziej daje się we znaki powiększona tendencja do prostowania motocykla w czasie hamowania w zakręcie. To miedzy innymi ze względu na krytykę użytkowników rozmiar przedniego koła został w roku 2000 zwiększony przez Hondę do 17 cali.

Hamulce

Układy hamulcowe zastosowane przez Hondę w modelu CB600 Hornet to klasyka gatunku. Dwie tarcze o średnicy 296 mm i dwutłoczkowe zaciski to minimum sprzętowe jakie potrzebne jest do poruszania się po mieście na blisko 100-konnym motocyklu. Po zaopatrzeniu tego układu w stalowe przewody hamulcowe i utwardzeniu zawieszenia, motocykl przeistacza się w sprzęt stworzony do jazdy po torze lub do jazdy na … przednim kole.

Tylny hamulec to pojedyncza tarcza o średnicy 220 mm zaopatrzona w jednotłoczkowe jarzmo – japoński standard.

Osprzęt i wyposażenie

W chwili swej premiery wielu obserwatorów zwróciło uwagę na specyficzne podejście Hondy do rozumienia takiego pojęcia jak „walory użytkowe”. Z jednej strony motocykl jest wzorowo zaprojektowany pod kątem ergonomii, dysponuje kompletnym zestawem przyrządów w tym także wskaźnikiem temperatury silnika (w owym czasie nie była to rzecz oczywista w tej klasy motocyklu). Z drugiej jednak strony producent zastosował maleńki 16 litrowy zbiornik paliwa zmuszający w przypadku ostrej jazdy do tankowania co 150 km, nie przewidział porządnego schowka pod siodłem oraz, co chyba najmniej zrozumiałe, nie wyposażył motocykla w centralną podstawkę. O ile kształt i gabaryty zbiornika paliwa można wytłumaczyć fanaberiami stylistów, to braku podstawki nie da się wyjaśnić niczym. Ten bardzo przydatny w codziennym użytkowaniu element padł ofiarą bezmyślnego cięcia kosztów.

Niezależnie od wszelkich rozważań motocykl zaopatrzono w ładny zestaw przyrządów, w pełni regulowane dźwignie oraz lusterka pozwalające szybko zaznajomić się z tym, co dzieje się za naszymi plecami. Na podkreślenie zasługuje także obecność dużego reflektora skutecznie oświetlającego drogę w czasie nocnej jazdy, oraz bardzo dobrze widoczne w ruchu miejskim duże kierunkowskazy.